Cloudseeding (portfolio Water- en Energiesysteem) is een weermodificatie technologie om regen, storm, sneeuwval op te krikken, om de aanhoudende droogte die toeneemt in de wereld aan te vechten. Vijftig (50) landen over de hele wereld zijn in het bezit van één of andere cloudseeding programmatie. Hier worden miljarden tegenaan gegooid. Het is tevens een dubieuze wetenschappelijke technologie die ondersteuning biedt aan mislukte militaire weerwapens; er is zelfs geen stevig bewijs dat het werkt.
Cloudseeding omvat het toebrengen van zilverjodide (AgI- silver-iodide) aan de wolken door het gebruik van kanonnen, sproeien via vliegtuigen (chemtrails).
Wij leerden allemaal op school dat water (H2O) vriest bij nul graden (0° Celsius) maar dat hoeft niet perse zo te zijn, dit hangt af van de omgeving. In het wolkendek kan water in vloeibare vorm blijven, zelfs bij – 40° F. Bij zulke lage temperaturen is het verschil tussen Celsius en Farhenheit verwaarloosbaar. Je kan zelf de conversie tussen Farhenheit en Celsius berekenen via online toepassingen. Om de toestand van water te laten veranderen in ijsmoleculen kan je gebruik maken van een ijsparticules, stofparticules, of andere aerosols, zoals Zilverjodide. Deze stof bootst een ijskristal na en zorgt ervoor dat het water (dus in vloeibare toestand) zich tot ijskristal laat omvormen, en dit proces vindt plaats binnen het wolkendek. Dit proces kent men reeds sinds de jaren 40 van vorige Eeuw (Vincent Shaefert & Bernard Vonnegut).
Echter wordt dit proces misbruikt om weermanipulaties tot stand te brengen en dit wordt dan aangewend als ‘weerwapen’.
Vandaag de dag weet men hoe cloudseeding werkt, omdat ze het natuurlijke proces binnen de wolken volledig tenietdoen. Wetenschappers kwamen tot het besluit dat cloudseeding in zekere mate werkt. Maar het natuurlijke proces van en binnenin de wolken is volledig vernietigd. Stel je voor dat de wolken boven je hoofd geen enkel natuurlijk proces meer kennen, dat zij volledig gecontroleerd en gemanipuleerd worden door de mens. Deze wetenschappers experimenteren nu met het vervangen van zilverjodide door zeezout, propaan en bacteriën.